Rumbo Sada II

IMOS A CORME

Pasamos a noite os tripulantes que chegaramos de Moaña, nas instalacións que goza o club de remo de Muros, onde dispón de varios dormitorios con liteiras. Estivemos toda a noite escoitando “un marabilloso concerto nocturno interpretado por diferentes barítonos a varias voces que deleitaban os nosos oídos”. Espectacular!!!

Ao erguernos, vimos que non deixara de chover en toda a noite e… Non tiñamos roupa de augas!!! Aínda así percorremos, baixo as bágoas que caían do ceo, a distancia que nos separaba do porto onde deixaramos un par de días antes o noso buque insignia, o “Eliseo”. Íamos ledos porque se nos presentaba unha longa travesía na que teríamos que dobrar varias puntas e cabos lendarios no imaxinario galego: Monte de Louro, O Pindo, Cabo da Nasa, Cabo de Fisterra, Cabo Touriñan, Muxía co seu santuario da Barca, Cabo Vilán, e arribar ao porto de Corme, pertencento ao concello de Ponteceso, berce do noso bardo Eduardo Pondal.

                        Carta da singradura a realizar, aproximadamente 60 millas

O gardacostas da Xunta de Galicia, Sebastián de Ogando, en Muros, esperando a saída de todos os barcos da frota

Na bocana do porto de Muros

Saímos do albergue cedo, sobre as 5,30 horas da mañana. Chegamos puntuais ao peirao, antes das seis da mañán. A previsión era estar fóra do porto de Muros a esa hora. Comezamos a arranxar todo o necesario e comprobamos que estábamos sen batería para arrincar o motor, o vello barreiros. Eran as seis da mañán dese chuvoso sábado, 29 de xullo. Abarloado a nós, tiñamos ao "Ave de paso" do noso amigo e compañeiro Fidel Simes. Afortunadamente, tiña unha pequena bateria que coa axuda do autoarrancador puido, finalmente, acender o barreiros. Saímos de Muros con media hora de retraso. 

Saíndo de Muros

Na bocana esperaban os demais barcos que formaban o convoi "III Convoi Tesa a escota". Esperábannos unhas 60 millas náuticas por diante, unhas 12 horas de navegación a uns cinco nudos. 

Parte da frota

                                        Superando o monte Louro

                                            Fronte de nós o cabo Fisterra

Finalmente, foron algo máis polo neboeiro co que nos atopamos o pasar o cabo Fisterra e antes da Punta da Nao. Nese momento tamén comezou a chover con forza o que no obrigou a colocar o toldo do barco formando unha tenda de campaña coa que resgardarnos

Dobrando Cabo Fisterra

                                               

                                Un brinde para celebrarmos o paso polo Cabo Fisterra

                                            Comeza a chegar a nós o neboeiro e a chuva

Dobrando outro cabo mítico, Touriñan

Imos á altura de cabo Touriñán despois dunha boa molladura

Pasando por Muxía coa súa pedra de abalar

Outro reto superado, cabo Vilán

Finalmente, o Eliseo quedou atracado no porto de Corme sobre as 18,00 horas